DM ile Özofagus Atrezisi Deneyimleri...

DM'yi birinci kreşten aldıktan çok kısa bir süre sonra yemek listesini beğendiğim başka bir kreşe verdim. 

Okulda bir öğretmen, bir müdür, bir de yemek/temizlik yapan personel vardı. Bir de yarı zamanlı gelen ingilizce öğretmeni. Hepsine hala güvenim tam. 13-14 tane de öğrenci bulunuyordu. 

Yeni anaokulumuzda işler gayet iyi gitti. Öncelikle okul müdürü göğüs kanserini yenmiş bir anne olarak beslenme konusunda çok dikkatliydi. Her şey taze sebzeyle pişiriliyor, hazır ürün okula girmiyordu. Yiyip yemediği kontrol ediliyordu. 

Sonra müdürle farklı bir düzene gittik. Müdür yemek listesini yayınlamadan önce bana gönderdi. Ben diğer çocukların dengeli beslenmesini de bozmayacak şekilde, her günü kontrol ettim ve bazı yiyeceklerin yerini değiştirdim. Sonra listenin çıktısını alıp kırmızı-yiyemez, sarı-az yiyebilir, yeşil-yiyebilir renklerle işaretledim tüm yiyecekleri ve yemekhaneye astrdım. Bu 3-4 ay sürdü ve çok rahattık. Her gün en fazla 1 tane yiyemediği yemek oldu. Onu da ben evden götürdüm. Mesela mercimek çorbası, ya da pırasa varsa ben onun yerine çorba ya da yemek götürdüm evden. Böylece hem diğer çocuklarla en fazla miktarda ortak yemeği yedi, aynı masada oturdu, canı bir şeyi çok çekmedi, kendini farklı/garip hissetmedi. 

Bu uygulamanın herhangi bir okul çaısından sıkıntı olacağını düşünmüyorum ve destekliyorum. Anaokulundan yayın öncesinde listeyi talep edip en az değşiklikle çocuğunuzu rahatlatmayı önerebilirsiniz. Sonuçta düzenlemeyi siz yapıyorsunuz, onlar kontrol ediyor. Ama abartmamayı da unutmayın, her çocuk bizimkine uymak zorunda değil. O yüzden en fazla bir yenilemeyen gıda diye anlaşmıştık.

Ancak müdür istifa etti. Sonrasında ben bu sistemi bir türlü devam ettiremedim çünkü yerine müdür alınmadı. Öğretmene müdürlük işi verildi. O kızcağız da eğitim mi versin, yemek listesi mi yapsın. Kaç kere yapabileceğimi ima ettim ama anlatamadım. :( Olabildiği kadar idare ettik, her gün arayıp yemeği önceden öğrendim ve kapıda sabah belirttim. 

DM'nin kalbini kıran yemek saatleri oldu. Sarma ve kestaneyi yiyebildiği halde sadece uundan verdiler ve içinde kaldı günlerce. "Ben söyledim anne" dedikçe de benim içim yandı.

Tekrar bir liste yaptım. Bu listede aklıma gelen tüm yiyecekler yazıyor. Yanlarında yiyebilir, yiyemez, az yiyebilir, 4 tane gibi ifadeler var. Ama ne kadar bakılıyor bilmiyorum... Ben yine de her sabah uyarımı yapıyorum. 

Sonunda bu kreş de idari problemler, becerisizlikler yüzünden kapanıyor. Bölge de güvendiğim başka okul yok. Öğretmenimizin kararını bekliyorum. Bir öğretmen daha değiştirmek beni çok korkutuyor.... Yazmak bile istemiyorum şu an... Dünyam bir aydır gerçekten karardı :(. Okul benim en büyük destekçim, işe dönmemin tek umudu, kızımın mutlu olduğu bir yerdi. Ellerimin arasından kayıp gidiyor...

Gelelim annelere önerime:

1. Butik bir kreş bulun. Az öğrencisi, iyi personeli olsun. Varsın fiyatı az yüksek olsun.

2. Açık olun. Çocuğunuzun günlük yaşamı sürdürebildiğini, gerekli eğitimi verdiğinizi anlatın. Yemek listesi ile ilgili yapabileceklerinizi tartışın. Bazı kreşler size özel yemek pişirmeyi bile teklif edebilir, şansınızı deneyin.

3. İdare ederiz, halledeceğiz gibi vaatlere kanmayın. Eğer 15 gün içerisinde sizin için sıkıntı olan şey çözülmüyorsa hemen müdahale edin. Çünkü reflülü ya da yutma problemli çocuğun hastalıkları birden kronikleşiyor. Takibi elden bırakmayın.

4. Sabırlı olmayın, dikkatli olun. Kontolü rutin olarak devam ettirin. Kimse sizin kadar hassas olmayacak. Her sabah, her öğlen yemekle ilgili bildiriminizi yazılı yapın. 

5. Mutlaka işaretlenmiş aylık liste ve işaretlenmiş genel liste bırakın okula. Mutlaka yemekhaneye asılsın. Size ulaşamadıklarında listeye baksınlar. 

6. Gerekirse okul açın. 10-20 çocuk daha sayenizde iyi beslenir...

08.05.2016