DM ile Özofagus Atrezisi Deneyimleri...

Annen olsun, halan olsun, yabancın olsun farketmez. Bakıcıya evlat bırakmak zor iş.

 

Aklınızda bin tane şey var. Hiç bilmediğiniz ama öğrenip zorla öğretmek istediğiniz şeyler var... Hangi birini nasıl anlatacağınızı bilmiyorsunuz. Anlatsanız bile karşınızdakinin kafasını daha da karıştırıyorsunuz.

 

O yüzden en iyisi yazmak...

 

Ben de yazdım.

 

Ne yer? Ne içer? Ne zaman uyur? Ne zaman uyanır?

Kimi zaman tablo yaptım, kimi zaman liste.

 

 

İşte benim bakıcı panom. Çok emek var üzerinde...

 

Sol üstte bilmem kaç yaş beslenme tablosu.

Sol altta günlük rutin tabloları, çeşitli uyku sayılarına göre düzenlenmiş.

Ortada 3 yaş günlük beslenme rutini. S için yapmıştım bu yaz.

Sağda üstte evde pişirebileceğimiz çeşitli yemekler...

Sağda altta ise her gün ne yiyebileceğini, böylece tüm hafta her çeşit besini almasını düzenleyen haftalık tablolar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Solda ortada ise en son eklediğim liste var. Başlıklar şöyle:

- Çocuklar neden ağlar?

- Anneler çocuklarını yalnız bırakmaz.

- Anneler okula/işe gider.

 

Bu tabloyu geçtiğimiz ay evdeki kadın için hazırladım. Annem yazlıktan dönmeyince günde 3-5 saat o ilgilendi DM ile. Ancak yavaş yavaş yanlış yönlendirmeleri evde problemler yaratmaya başladı. Ben de yine yazdım ve sürekli okumasını tembihledim... DM'in sıkıntılarını da biraz giderdik. Kalanları da zamanla gidereceğiz...

 

Bazen böyle beklenmedik şeyler oluyor. Yeni sorunlar, yeni çözümler eklemek gerekiyor hayatımıza.

En iyi çözüm yazmak oluyor.

 

 

Söz uçuyor, ses tonu kalp kırıyor, ama yazı hep duvarda, sürekli kendini hatırlatıyor....

 

Eylül.2014